Życie w starszym wieku też może być radosne

*** Życie w starszym wieku też może być radosne ***


#1 2010-08-08 09:54:35

senior

Administrator

Zarejestrowany: 2007-09-01
Posty: 310
Punktów :   

Choroby narządów płciowych

Zapalenie żołędzi Zoona (balanitis of Zoon)

Łagodne przewlekłe zapalenia żołędzi prącia o nieznanej etiologii, występuj ące często u nieobrzezanych mężczyzn w średnim wieku. W etiopatogenezie choroby uwzględnia się wpływ wilgoci oraz ocierania skóry prącia. U ponad 50% chorych występują nacieki z komórek plazmatycznych.
Obraz kliniczny: Pojedyncza, czerwono-brązowa plama o wilgotnej powierzchni, umiejscowiona na żołędzi prącia lub napletku. Charakterystyczny jest obraz "pieprzu kajeńskiego" - z drobnymi czerwonymi kropkami. Należy różnicować z erytroplazją Queyrata (rak kolczystokomórkowy in situ). Rozstrzyga biopsja.

Leczenie:

- Obrzezanie.
- W przypadku mniej nasilonych zmian miejscowo preparaty kortykosteroidowe o średniej sile działania, np. 0,1% acetonid triamcinolonu.
- Zmiany oporne można leczyć za pomocą lasera CO2.
   

Rumień trwały (fixed drug eruption)

Należy do reakcji polekowych.

Obraz kliniczny:

Nagłe wystąpienie pojedynczej lub mnogich, dobrze odgraniczonych, okrągłych rumieniowo-obrzękowych blaszek na skórze dystalnej części trzonu prącia oraz żołędzi. Charakterystyczny jest nawrót zmian chorobowych w tej samej lokalizacji w przypadku zastosowania określonego leku (najczęściej z grupy barbituranów, salicylanów, tetracyklin). Zmianom skórnym może towarzyszyć ból, swędzenie. Niekiedy przekształcają się w zmiany pęcherzowe. Wielokrotne nawroty zmian mogą pozostawić przebarwienia pozapalne. Należy różnicować z opryszczką narządów płciowych. Badaniem diagnostycznym jest badanie histopatologiczne. Chorobę trudno jest rozpoznać z uwagi na podobieństwo do wyprysku i zapalenia żołędzi Zoona.

Leczenie:

Zakaz stosowania leku wywołującego zmiany.


Bielactwo (vitiligo)

Występuje u 2% populacji. Charakteryzuje się utratą funkcji melanocytów (hipoteza dotycząca etiologii autoimmunologicznej).

Obraz kliniczny:

Bezobjawowe, odbarwione palmy w różnych okolicach skóry, w tym także narządów płciowych. Nie obserwuje się atrofii skóry.

Leczenie:

Często mało skuteczne. Ostatnio duże nadzieje pokłada się w miejscowym stosowaniu takrolimus 0,1%.


Grudki perliste prącia (pearly penile papules)

Grudki perliste prącia są bardzo powszechną dermatozą będącą całkowicie łagodnym i fizjologicznym zjawiskiem.

Obraz kliniczny:
Skupiska małych, perłowo białych grudek na bliższej części żołędzi oraz w rowku zażołędnym, niekiedy imitują kłykciny kończyste.

Nie wymagają leczenia.

Offline

 

#2 2010-08-08 11:10:55

senior

Administrator

Zarejestrowany: 2007-09-01
Posty: 310
Punktów :   

Re: Choroby narządów płciowych

Dysuria, dyzuria (z łac.)


to objaw chorobowy polegający na bolesnym oddawaniu moczu, któremu często towarzyszy uczucie pieczenia w cewce moczowej (stranguria). Dysurią określa się również dyskomfort towarzyszący oddawaniu moczu. Z dysurią wiąże się także pollakisuria - objaw częstego lub stałego parcia do oddawania moczu.


Patofizjologia

U podstaw patomechanizmu dysurii leży podrażnienie trójkąta pęcherza moczowego i/lub cewki moczowej , do którego dochodzi w przebiegu zakażenia dolnego odcinka układu moczowego.

Przyczyny dysurii

Najczęściej występującą przyczyną tego objawu chorobowego są zakażenia dolnego odcinka układu moczowego: zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie cewki moczowej.


- choroby cewki moczowej

o    stany zapalne
o    wady rozwojowe cewki moczowej (np. zastawka cewki tylnej)
o    zespół cewkowy

- choroby gruczołu krokowego

o    stany zapalne
o    nowotwory

- choroby pęcherza moczowego

o    stany zapalne
o    rak pęcherza moczowego lub inne nowotwory
o    kamica pęcherza moczowego
o    ciało obce
o    uchyłki
o    proces zapalny w okolicy pęcherza moczowego (zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie jelit, zapalenie otrzewnej miednicy małej)
o    pęcherz moczowy neurogenny
o    zespół małego pęcherza moczowego

- choroby nerek i moczowodów

o    odmiedniczkowe zapalenie nerek ostre i przewlekłe
o    kamica nerkowa

- zmiany w żeńskich narządach płciowych

o    ciąża
o    zapalenie sromu i pochwy
o    zapalenie szyki macicy
o    nowotwory i raki macicy

- zmiany w męskich narządach płciowych

o    zapalenie jądra i najądrza

- obniżenie narządów płciowych

- tło psychogenne

Offline

 

#3 2010-08-08 11:14:03

senior

Administrator

Zarejestrowany: 2007-09-01
Posty: 310
Punktów :   

Re: Choroby narządów płciowych

Limfadenopatia (łac. lymphadenopathia) – powiększenie węzłów chłonnych

Limfadenopatia (łac. lymphadenopathia) – powiększenie węzłów chłonnych na skutek stymulacji antygenowej. Prawidłowe węzły chłonne u ludzi nie przekraczają 1-2 cm średnicy, większość jest jednak znacznie mniejsza. Są ruchome względem otoczenia oraz niebolesne w badaniu palpacyjnym.

Powiększenie węzłów chłonnych może być skutkiem:

- proliferacji makrofagów i limfocytów na skutek stymulacji antygenem wirusowym, bakteryjnym, itp.,
- nacieku zapalnego w węźle,
- nacieku nowotworowego w węźle,
- pierwotnym złośliwym rozplemem komórek układu chłonnego (vide chłoniak, białaczka),
- w lipidozach na skutek nacieku zmienionych makrofagów.

Wyróżnia się dwa rodzaje limfadenopatii: regionalną i ogólną. U osób młodych limfadenopatia ogólna jest najczęściej spowodowana infekcją o tle wirusowym. U osób dorosłych uogólnione powiększenie węzłów chłonnych występuje rzadziej, a jego najczęstszą przyczyną są choroby rozrostowe.

Do najczęstszych przyczyn limfadenopatii regionalnej zaliczamy:

- stan zapalny w obszarze drenażu chłonki przez powiększone węzły,
- naciek nowotworowy na okoliczne węzły, lub stymulacja antygenami nowotworowymi okolicznych węzłów,
- zakażenia paciorkowcowe gardła (węzły podżuchwowe i szyjne),
- błonica gardła,
- tularemia - powiększone węzły w pobliżu wrót zakażenia,
- choroba kociego pazura,
- gruźlica,
- różyczka (zauszne, potyliczne),
- odra (szyjne, karkowe),
- infekcje adenowirusowe,
- toksoplazmoza (szyjne, karkowe),
- sarkoidoza (śródpiersiowe, przywnękowe).

Do najczęstszych przyczyn limfadenopatii ogólnej zaliczamy:

- mononukleoza zakaźna,
- HIV,
- dżuma dymienicza,
- filariozy,
- choroby układowe (białaczki, chłoniaki złośliwe).

Offline

 

#4 2011-02-02 15:33:28

Arka

Użytkownik

Zarejestrowany: 2010-11-03
Posty: 89
Punktów :   

Re: Choroby narządów płciowych

Jak radzić sobie ze stresem

Gdy nasz mózg odbierze sygnał o zagrożeniu, do organizmu zostają uwolnione pewne hormony i specyficzne substancje chemiczne. One uaktywniają z kolei niektóre organy i narządy organizmu. Wtedy to właśnie zachodzą reakcje, które powodują typowe objawy stresu, ale stawiają również organizm w stan gotowości. A co dzieje się wtedy w naszej psychice?

Najczęściej czujemy niepokój, gniew, strach, przerażenie. W głowie mamy pustkę, nie możemy się na niczym skoncentrować. Mogą pojawić się kłopoty ze snem, trudności w podejmowaniu decyzji. Często dopada nas poczucie bezradności.

http://logos.dt.pl/muzyka01/muz05.JPG

Muzykoterapeuta -mgr Władysław Pitak podczas spotkania terapeutycznego
z kuracjuszami sanatorium POSEJDON w Kołobrzegu

www.glikemia.eu
www.logos.pomorze.pl

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
biuro tłumaczeń gabinet kosmetyczny giżycko